VELVET ASSASSIN

Konu: VELVET ASSASSIN Cuma Mayıs 29, 2009 8:11 am

VELVET ASSASSIN

İkinci Dünya Savaşı,
insanlık tarihinin hiç kuşkusuz en yıkıcı ve en ölümcül savaşıydı.
İnsanlar insanlıktan çıkmış, birbirlerini acımasızca katlediyordu.
Fakat güzel ve bir o kadar da ölümcül bir kadın vardı ki bu katliamı,
diğerleri gibi savaş meydanlarında arkadaşlarıyla omuz omuza çarpışarak
değil, tek başına, sessiz ve derinden gerçekleştirdi. Nazilere karşı
duyduğu bütün nefretini bazen intikam için, bazen de masum insanları
kurtarmak için kustu. Bütün yaptıklarını ise tek bir cümle ile
özetliyordu: “Esir almak yok!”

Violette
Summer, gerçek ismi Violette Szabo olan bir İngiliz gizli ajanın
hikayesinden yola çıkarak yaratılmış bir karakter. Violette, oldukça
acımasız bir suikastçı. Oyunun hikayesi Fransa’da geçiyor ve İngiltere
hükümeti adına çeşitli sabotaj, suikast ve gizli evrak çalma
görevlerini neredeyse hiç yardım almadan gerçekleştiriyoruz.
Çoğu
göreve sadece bıçağımız ile başlıyor ve geri kalan mühimmatı etraftan
topluyoruz. Diğer özel ajan ve suikastçılar için olduğu gibi, gizlilik
bizim en büyük özelliğimiz; hatta oyun tamamen bunun üzerine kurulu.
Gölgeler, oyun boyunca bizim yegane dostumuz.
Herhangi
bir gölgeye girdiğimizde ve çömeldiğimizde gizlilik aktif oluyor ve
düşman askerleri, dibimizde dahi olsalar bizi göremiyorlar. Bunu,
ekranın sol alt köşesindeki Violette silüetinden anlayabiliyoruz. Bu
silüet aynı zamanda bizim ne kadar sağlığımızın kaldığını gösteriyor.
VELVET ASSASSIN 02s

Onun
hemen yanına baktığımızda, kaç adet morfinimizin kaldığını (Morfin
konusuna birazdan değineceğim.), ekranın sol üst kısmına baktığımızda
ise hangi silahımızın aktif olduğunu ve ne kadar cephanemiz kaldığını
görebiliyoruz.

Silah
demişken, kullanabileceğimiz silah yelpazesi pek geniş değil. Adeta bir
parçamız haline gelen bıçak ana silahımız. Onun haricinde, susturuculu
Colt, Luger, pompalı tüfek, G-43 dürbünlü tüfek ve oyunun sonlarına
doğru sahip olabildiğimiz STG-44 gibi alternatiflerimiz bulunmakta.
El
bombası ve alev makinesi gibi farklı silahlarla oyun boyunca
karşılaşmamıza rağmen alıp kullanamıyor, sadece bunları taşıyan
askerlerin ölümüne renk katabiliyoruz. Mesela el bombası taşıyan bir
askere arkadan sinsice sokularak pimini çekip uzaktan izleyebiliyor
veya sırtında alev makinesi olan bir askere uzaktan ateş ederek alevler
içerisinde can vermesini sağlayabiliyoruz.
Diğer
yandan, ulaşabileceğimiz mermi sayısı da çok sınırlı. Zaten sessiz bir
katil olduğumuzu düşünürsek, silah sıkıntısı pek de eksi sayılmaz.
Bıçak tek başına yeterli, sonuçta komando değiliz.Karanlık ve sessizlik

Görevlerimiz;
sabotaj, suikast ve gizli evrak çalmak üzere üç ana bölümden oluşmakta.
Oyun, toplamda 12 görevden oluşuyor. Bazen önemli bir Alman subayını
öldürmemiz gerekirken, bazen de stratejik noktaları havaya uçurmamız
gerekiyor. Öldürme kısmı tamamen sizin stratejinize bağlı; isterseniz
bir sonraki checkpoint’e ulaşabilmek için elinizde ne varsa üstlerine
boşaltabilirsiniz fakat bunu pek tavsiye etmiyorum.
Zaten
genellikle başarısızlıkla sonuçlanıyor çünkü sizi vurduklarında çok can
götürüyorlar ve alarm durumuna geçtiklerinde etrafta ne kadar asker
varsa hepsi size odaklanıyor. Bunun yerine, sürekli gölgelerden “Ctrl”
tuşuna basılı tutarak (Bu, Violette’ı gizli duruma geçiriyor,
etrafınızda hafif bir morluk oluşuyor ve neredeyse görünmez
oluyorsunuz.) ilerleyerek düşmanınızı tek başınayken yakalamanız ve
bitirici vuruşu yapmanız daha akıllıca olacaktır.
Zaten
bölümler, bütün düşmanları gizlice öldürmenize imkan verecek şekilde
tasarlanmış. Sadece nasıl yapacağınızı bulmanız gerekiyor. Etrafta
saklanabileceğiniz pek çok dolap ve obje bulunmakta; hatta bazen hiç
kimseyi öldürmenize bile gerek kalmayabilir. Nazi üniforması bulup bir
dolap içerisinde giydikten sonra askerlere pek fazla yaklaşmadan rahat
rahat dolaşabiliyorsunuz.
Bir
düşmana arkadan yaklaştığınızda ekran hafiften kırmızılaşıyor ve
yeterli yakınlığa geldiğinizde ekranın altında “Kill” yazısı beliriyor.
Bu, artık saldırmak için hazırsınız anlamına geliyor. Eğer gecikirseniz
düşman sizi fark edebilir ve kendinizi bir önceki checkpoint’de
bulabilirsiniz.
Başarılı
olursanız karşınıza kısa fakat vahşi bir öldürme sahnesi geliyor.
Düşmanlarımızı genellikle bu şekilde öldüreceğimiz için yapımcılar,
sürekli aynı sahneyle karşılaşmayalım diye bol miktarda öldürme
animasyonu hazırlamışlar.(Bacak arasına bıçak saplama hareketi
favorim.)
Düşmanlarınız
bazen de arkalarından yaklaşamayacağınız pozisyonlarda oluyorlar. Bu
gibi durumlarda kullanabileceğiniz alternatif yöntemler bulunmakta.
Zehirli gaz varillerini patlatmak, ıslak zemine elektrik vermek,
düşmanı ıslık çalarak farklı yerlere çekmek ve patlayıcı varillere ateş
ederek toplu katliam gerçekleştirmek gibi alternatif yollara
başvurabilirsiniz.
Bütün
hepsi, stratejinizi nasıl kurduğunuza bağlı. Susturuculu silahınız ile
kafalarına sıkacağınız tek bir mermi de işinizi görecektir. Ama diyelim
işler ters gitti ve sizi fark ettiler; uzaklaşarak karanlıkta
saklanabilir ya da bütün cephanenizi harcayabilirsiniz.
Bu
gibi durumlarda oyunun yapay zekası kendini belli ediyor. Ortalıkta
bıraktığınız cesedi gören bir asker eğilip kontrol ediyor, sonra alarma
geçip etrafı araştırıyor. Genellikle hemen üzerinize doğru yönelmesi
gerçekçiliği bozuyor olsa da, karanlık bir köşede beklerken üzerinize
feneriyle gelen asker heyecan yaratmak adına başarılı oluyor.

Morfiiin, morfiiin...

Morfin
modu, oyunu biraz daha renklendirmek ve sıkıştığınız noktalarda olası
sinir krizleri geçirmemeniz için hazırlanmış. Etrafta bulabileceğiniz
morfinler ile bir kişinin canını pratik bir şekilde alabiliyorsunuz.
Kullandığınızda etraf farklı bir havaya bürünüyor ve etrafta
geceliğiniz ile koşturmaya başlıyorsunuz. Etraftaki her şey bu süre
zarfında donuyor ve bulutların üzerinde sekercesine düşmanınıza koşarak
onun işini bitiriyorsunuz. Bu mod o anda sona erdiği için başka bir
düşmanın görüş alanında dımdızlak kalabilirsiniz. Bu sebeple,
kullanacağınız yere dikkat etmelisiniz.
Oyun
boyunca etrafa serpiştirilmiş özel eşyalarla karşılaşıyorsunuz.
Bazıları gitmeniz gerekmeyen köşelerde ya da ittirmeniz gereken
kutuların altında oluyor. Bunları toplayarak ya da çeşitli ek görevleri
tamamlayarak (Bölümdeki bütün düşmanları öldürmek gibi.) kazanacağınız
tecrübe puanlarıyla Violette’ı biraz daha ölümcül hale getirebiliyor,
daha az hasar alma veya daha uzun morfin modu gibi basit geliştirmeler
yapabiliyorsunuz.
Grafikler
açısından bakacak olursak oldukça tatmin olacağınızı söyleyebilirim.
Özellikle ışık efektleri ve ambiyans aklınızı başınızdan alacaktır. Pek
çok kez kendinizi etrafa hayranlıkla bakarken bulacaksınız. Oyun,
neredeyse tamamen gölgeler üzerine kurulu olduğu için hayati önem
taşına ışık - gölge etkileşimi de gerçekten de çok başarılı. Gölgelerin
oluşması o kadar gerçekçi ki ışık kaynaklarının önünde dakikalarca
şaklabanlık yapmama rağmen göze batan bir kusurunu göremedim. VA, bazı
bölümlerde o kadar tatlı bir renk tonuna (Bir Sonbahar gün batımı
gibi.) bürünüyor ki gerçekten de etkileniyorsunuz ve bu durum size ayrı
bir haz veriyor. Müzikler ise aynı derecede başarılı diyebilirim.
Hepsi, çalması gerektiği yerde çalan ve olması gerektiği tarzda olan
müzikler. Bulunduğunuz durumu ve atmosferi güzel bir şekilde yansıtıyor.

Aslına
bakarsanız yapabileceğimiz şeyler çok kısıtlı. Sonuç olarak sürekli
gölgelerden giderek düşmanı arkasından öldürmek bir süre sonra
sıkabiliyor. Bunun önüne geçmek için konmuş alternatif öldürme
yöntemleri ne yazık ki yetersiz kalıyor.
İnsan,
bir süre sonra farklı bir şeyler yapmak istiyor. “Sokoban” oyununu
biliyorsunuz değil mi? Sokoban’da yapmamız gereken hep aynıdır,
kutuları iterek bir yere toplamak. İlerledikçe sadece bölüm tasarımları
değişir.
Burada da bir
sonraki checkpoint’e ulaşabilmek için önümüze çıkan düşmanları öldürmek
aynı hissiyatı veriyor. Askerlerin yerleri, dolaştıkları yollar ve
bulundukları mekanlar değişiyor sadece fakat oyun boyunca yapmanız
gereken şey hep aynı. Bu sebeple, gizlilik üzerine kurulu aksiyon türü
oyunlarını seviyor olsanız bile size tam olarak istediğinizi
vermeyebilir oyun ve sıkılabilirsiniz.
Diğer
yandan merdiven tırmanacağınız zaman göreceğiniz animasyon eksikliği
(Merdivene yöneliyorsunuz ve bir bakıyorsunuz, yukarı çıkmışsınız.)
canınızı sıkabilir. Bazılarınız bunu bir artı olarak yorumlayabilir,
sonuçta defalarca merdiven çıkışınızı beklememiş olacaksınız.
Bunların
yanı sıra bahsetmediğim hoş detaylar da var. Mesela oyun boyunca
karşılaşacağınız mektuplar ve askerlerin kendi aralarında ettikleri
sohbetler oyunun hikayesine daha iyi adapte olabilmemiz açısından hoş
ayrıntılar.